Ειδικές διαδρομές
Γιατί αγαπώ τους Αμερικανούς...ΚΕΙΜΕΝΟ: ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΝΙΤΗΣ
ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΣΤΑΝΑΚΗΣ
Τα Χριστούγεννα έλαβα μια κάρτα από την Αμερική, την καλύτερη που έχω λάβει έως τώρα· από το φίλο μου τον Αngelo, μόνιμο κάτοικο Ηouston, TΧ. Στο εμπρός μέρος της κάρτας υπήρχε μια καλοτυπωμένη ασπρόμαυρη φωτογραφία. Οι δύο μικρές κόρες του αναδύονταν μέσα από γκι και κλαδιά ελάτου, φορώντας αγιοβασιλιάτικους σκούφους. Ανοίγω την κάρτα και διαβάζω «Best Wishes κτλ. κτλ.», τυπωμένο κι αυτό, εννοείται. Γυρίζω στο οπισθόφυλλο και βλέπω άλλη μια φωτογραφία, ολόκληρης της τετραμελούς οικογένειας αυτήν τη φορά. Ε, θα μου πείτε, και τι μ’ αυτό; Μα, δε σας είπα το καλύτερο, που ήταν στο τέλος, στα ψιλά γράμματα: «The motherhood center photographers/www.motherhoodphoto.com».
Η φωτογραφία θα μπορούσε να είχε τραβηχτεί οπουδήποτε στον κόσμο, να είχε τυπωθεί σε κάθε τυπογραφείο, να είχε ρετουσαριστεί σε όποιον Η/Υ. Όμως, ο «motherhoodphotographer» που θα τα έκανε όλα αυτά μπορεί να υπάρξει μόνο στην Αμερική! Γιατί μόνο στην Αμερική μπορεί να δοθεί τέτοια -επαγγελματική- σημασία σε κάτι τόσο ασήμαντο.
Ναι, το ομολογώ: κατά βάθος αγαπώ τους Αμερικανούς. Όχι με τη σχέση πάθους και μίσους που αναπτύσσουν οι μεσήλικες πρώην κομμουνιστές καθήμενοι στα μαύρα δέρματα των Mερσεντέ τους, αλλά ως θαυμαστής όλων αυτών των μικρών πραγμάτων που έχουν προσφέρει στην ανθρωπότητα.
Αγαπώ τους Αμερικανούς, γιατί μόνο ένας Αμερικανός μπορεί να σκεφτεί ότι το slideshow των ηλεκτρονικών μας φωτογραφιών θα πρέπει να συνοδεύεται από μουσικό «χαλί», ότι όποτε φορτώνουμε CD μουσικής στον Η/Υ αυτόματα θα αναζητούνται και θα «κατεβάζονται» οι τίτλοι τους από το Διαδίκτυο.
Αγαπώ τους Αμερικανούς, γιατί στην Καλιφόρνια ισχύει η πιο αυστηρή νομοθεσία εκπομπής ρύπων του κόσμου, γιατί στην ίδια πολιτεία, αν πετάξεις το πλαστικό ποτήρι του φραπόγαλου στο δρόμο, πληρώνεις 1.000 δολάρια πρόστιμο.
Γιατί έχουν το μεγαλύτερο rollercoster του πλανήτη και το μεγαλύτερο σταθμό παραγωγής ηλιακής ενέργειας, γιατί έχουν τα Universal Studios, γιατί εκεί φτιάχνονται τα μεγαλύτερα αυτοκίνητα του κόσμου, τα Hummer! Και το Big είναι όντως Βeautiful. Αυτό μπορεί να σας το επιβεβαιώσει οποιαδήποτε γυναίκα...
Γιατί από εκεί προέρχονται τα μπλουζ και η τζαζ, γιατί -πολύ σωστά!- ακόμα και σε κόκκινο φανάρι μπορείς να στρίψεις δεξιά, γιατί, αντίθετα απ’ ό,τι πιστεύεται, ο Μεγάλος Αδελφός δε ζει στην απεραντοσύνη των ΗΠΑ, αλλά στις κάμερες ρύθμισης κυκλοφορίας, στα σοκάκια, στις καφετέριες και στα περίπτερα των Αθηνών.
Αγαπώ τους Αμερικανούς, γιατί έχουν ως δεύτερη επίσημη γλώσσα του κράτους τους τα ισπανικά. Αλήθεια, Ελληναράδες μου, πώς θα σας φαινόταν να είχαμε δίγλωσσες ταμπέλες; Σε ελληνικά και... αλβανικά;
Αγαπώ τους Αμερικανούς, γιατί αυτοί έχουν κάνει τουλάχιστον δύο κοινωνικές επαναστάσεις και δεν ισχυρίστηκαν ποτέ ότι έδωσαν τα φώτα στους άλλους για να μείνουν οι ίδιοι τυφλοί. ¶μα θέλουν, όμως, μας αλλάζουν τα φώτα στο πι και φι...
Σίγουρα όλοι οι Αμερικανοί δεν είναι καλοί. Υπάρχουν και κακοί Αμερικανοί, οπωσδήποτε δε και ηλίθιοι. Το κακό για τους Αμερικανούς είναι πως δεν είναι καλοί μαρκετίερς. Όπως, για παράδειγμα, οι Αυστριακοί, που κατάφεραν να πείσουν τον κόσμο πως ο Χίτλερ ήταν Γερμανός και ο Μότσαρτ βέρος Αυστριακός. Δυστυχώς, οι Αμερικανοί δε θα καταφέρουν ποτέ να μας πείσουν πως ο Μπους εκλέχτηκε τυχαία πλανητάρχης. Μέχρι, τουλάχιστον, να γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ ο ¶ρνολντ Σβαρτσενέγκερ!
Γιατί γελάτε, πουλάκια μου; Ο Κωστάκης, ο Γιωργάκης, ο Ψωμιάδης, ο Βουλγαράκης, ο Καρατζαφέρης καλύτεροι είναι; Ε;
Στις ΗΠΑ υπάρχει και μεγάλη διαφθορά. Αυτό είναι γεγονός. Το βλέπουμε στο σινεμά. Τουλάχιστον αυτοί τα κάνουν ταινίες, εμείς τα κάνουμε γαργάρα. Αναρωτηθήκατε ποτέ πού βρίσκονται σήμερα οι Μπουρμπούλιες, Καλούσηδες, Γιοσάκηδες, Βαβύληδες και Κεχαγιόγληδες; Στη φυλακή; Αμ, δε!
Θα μπορούσε κανείς να κατακρίνει τα αμερικανικά πανεπιστήμια: είναι τα περισσότερα ιδιωτικά και δεν παρέχουν πανεπιστημιακό άσυλο. Εκτός του σε λίγο καιρό ούτε τα δικά μας ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα θα παρέχουν άσυλο, ΜΙΤ δεν πρόκειται να αποκτήσουμε ποτέ.
Τουλάχιστον οι Αμερικανοί διατηρούν με θρησκευτική ευλάβεια το δασικό άσυλο. Εμείς τα δάση μας, ως γνήσιοι καπιταλιστές, τα παραδίνουμε επί πίνακι στην ιδιωτική πρωτοβουλία των μεγαλοεργολάβων. ¶ρθρο twenty-four!
(«Διότι, ως γνωστόν, στα δάση βρίσκουν καταφύγιο αναρχικοί, βλ. Ρομπέν των Δασών και άλλα κακοποιά στοιχεία, όπως τις νύμφες...»)
Αγαπώ τους Αμερικανούς, γιατί έχουν καπιταλιστικό καπιταλισμό. Όχι συντεχνιακό καπιταλισμό, όπως εμείς... Ποια αμερικανική τράπεζα θα τολμούσε να κάνει ατιμωρητί τα τερτίπια των ελληνικών, καταπατώντας σχεδόν κάθε νομικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του πολίτη;
Σίγουρα όμως είναι πολεμοχαρείς, ρατσιστές και λιγάκι φασίστες. Αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Ούτε καν αυτοί που κίνησαν κάποτε για την Κόκκινη Μηλιά, που συνέλαβαν τη μεγαλειώδη Μεγάλη Ιδέα, που, αν είχαν την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική δύναμη της Αμερικής, σίγουρα θα μίλαγαν ακόμα και σήμερα για την Ελλαδάρα των 5 ηπείρων και των 17 θαλασσών και θα είχαν κάνει σαπουνάκι με λάδι ελιάς Τσιγγάνους, Ρομ, Αλβανούς, Πακιστανούς και μουσουλμάνους γενικώς. Κι αν το καλοσκεφτεί κανείς, οι Αμερικανοί θα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότεροι απ’ ό,τι ο κόσμος θα ήθελε να είναι.
Τελικά αγαπώ τους Αμερικανούς για έναν και μόνο λόγο: γιατί απλώς υπάρχουν. Αν ήμασταν εμείς, οι Έλληνες, στη θέση τους, αυτός ο κόσμος θα ήταν μια σωστή κόλαση!_ Ν. Κ.
Υ.Γ.: Σ’ ευχαριστώ, Αngelo, για την κάρτα σου. God bless you all!